Ciche łkania nad stawem

dziewczę oddaje się kochankowi
wiosnę by w srom chłonny złowić
i pochylają się drzewa
i trzciny szuwarne śpiewają
a tafla nad stawem ich ciała ogrzewa
bezwietrznym ruchem czuwając
w zamyśle o cieniach
w kwietnych wskrzeszeniach
niech mają
niech czynią, co trzeba

Rzeki zagubienia

Nad rzeczką Frigidus
Gaju Akademosa
Woźny zamknął drzwi.

Rozpierzchły się Bogów kukiełki,
By wegetować w trzosach
Z baśniami o Świętych znad Nilu...

Łączenia w Jednem wielu
Próżny już trud Proklosa:
Minęły nasze dni.

Ginących pogan krzyk
Nad Orontem słumił bosak,
By Nowina płynęła w weselu.